Αποτελεί έναν από τους καλύτερους προπονητές της νέας γενιάς στην πόλη των Ιωαννίνων. Ο λόγος για τον Σοφοκλή Τσουκανέλη, head coach του ΑΓΣ Ιωαννίνων, έναν άνθρωπο που είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το σύλλογο και που εν μέσω της παγκόσμιας πανδημίας του κορονοϊού μοιράζεται τις σκέψεις του στο Epirusbasket.gr για το τεράστιο πρόβλημα που ταλανίζει ολόκληρο τον πλανήτη. Η συζήτηση φυσικά δε μένει μόνο εκεί καθώς αναφέρεται στο συναισθηματικό δέσιμο που έχει με τον ΑΓΣ Ιωαννίνων και τη φετινή χρονιά που τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα είχαν σχεδιάσει το καλοκαίρι οι άνθρωποι της ομάδας. Ακόμα εκφέρει την άποψή του για τον συμπολίτη IBC, αλλά και για τους λόγους έκρηξης του γιαννιώτικου μπάσκετ τα τελευταία χρόνια. Απολαύστε αυτά και πολλά περισσότερα στη συνέντευξη που ακολουθεί.
-Coach, όλη η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει μία πολύ δύσκολη κατάσταση με τη ραγδαία εξάπλωση του κορονοϊού και το μπάσκετ δε θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστο. Πώς βιώνεις εσύ προσωπικά τη νέα κατάσταση αλλά και πόσο πολύ έχει επηρεάσει τις ομάδες και τους παίκτες;
-Νομίζω πως ζούμε μια ιστορική περίοδο, καθώς ένα τέτοιο γεγονός σαν αυτό της πανδημίας, η ανθρωπότητα το αντιμετωπίζει μια φορά στα 100 χρόνια τουλάχιστον και πιστεύω πως θα αλλάξει αρκετά τον κόσμο όπως τον ξέρουμε, τόσο όσον αφορά την παγκόσμια οικονομία, όσο και κοινωνικά ίσως και γεωπολιτικά. Η πανδημία δε θα μπορούσε φυσικά να μην επηρεάσει το μπάσκετ και τον αθλητισμό γενικότερα, σε όλον τον κόσμο. Βλέπουμε σε όλες σχεδόν τις χώρες να έχουν σταματήσει τα πρωταθλήματα σε όλα τα αθλήματα και μάλλον θα έχουμε αναβολή και των Ολυμπιακών Αγώνων. Αυτή η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη σε όλα τα επίπεδα τόσο για τις ομάδες όσο και για τους παίκτες, καθώς δε ξέρουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα. Αυτή τη στιγμή όμως το μπάσκετ πρέπει να μπει πιο πίσω στις προτεραιότητές μας, καθώς είναι ώρα να δώσουμε τη μάχη μας, με ατομική ευθύνη και σοβαρότητα απέναντι στον ιό και να προσπαθήσουμε να διασφαλίσουμε το αγαθό της Δημόσιας Υγείας, ακολουθώντας τις οδηγίες τον ειδικών και των υπευθύνων, βοηθώντας έτσι και τον πολύ μεγάλο αγώνα που δίνουν γιατροί και νοσηλευτές στα νοσοκομεία. Προσωπικά τώρα, αντιμετωπίζω την κατάσταση μαζί με την οικογένεια μου, όπως και η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, δηλαδή μένουμε σπίτι, κάνουμε μόνο τις αναγκαίες μετακινήσεις και προσπαθούμε να περνάμε δημιουργικά όσο μπορούμε τον χρόνο μας.
-Για να γυρίσουμε στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ο ΑΓΣ Ιωαννίνων ξεκίνησε με πολλά όνειρα το περασμένο καλοκαίρι καθώς ενισχύθηκε σημαντικά με πολλούς ποιοτικούς παίκτες και ο πήχης τοποθετήθηκε ψηλά. Η πορεία δεν ήταν η αναμενόμενη στην αρχή με αποτέλεσμα να υπάρξουν αλλαγές και να «επιστρατευτείς» επιστρέφοντας στη θέση του head coach. Ποια θεωρείς ότι ήταν τα μεγαλύτερα προβλήματα της ομάδας στην αρχή της σεζόν;
-Η αλήθεια είναι πως στόχος μας φέτος ήταν να πρωταγωνιστήσουμε. Ήρθαν αρκετοί νέοι παίκτες, καλοί παίκτες, για να μας βοηθήσουν να πετύχουμε τους στόχους της ομάδας. Το κακό ξεκίνημα έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι πως δεν μπορέσαμε γρήγορα να αποκτήσουμε «χημεία» μεταξύ μας, καθώς είχαμε αρκετά νέα πρόσωπα σε σχέση με πέρυσι, είχαμε αρκετούς τραυματισμούς και μάλιστα τραυματισμούς παικτών που παίζανε στην ίδια θέση, στο ξεκίνημα της σεζόν, σε μια περίοδο δηλαδή που η ομάδα «χτιζόταν» και τέλος τα πρώτα αποτελέσματα δε βοήθησαν καθόλου στη ψυχολογία μας. Πάντως δεν «επιστρατεύτηκα», καθώς από την αρχή ήμουν παρών στη προσπάθεια της ομάδας, αλλά από άλλο πόστο.
-Εύλογα όμως προκύπτει η απορία γιατί το καλοκαίρι δε συνέχισες στη θέση του πρώτου προπονητή, αν υπολογίσουμε και την εξαιρετική περσινή χρονιά που είχατε τερματίσει 4οι στο πρωτάθλημα και τι ήταν αυτό που σε έκανε να πεις το «ναι» στα μέσα της φετινής σεζόν και να επιστρέψεις;
-Μόλις τελείωσε η περσινή σεζόν, κουβεντιάζοντας με τη διοίκηση για το μέλλον της ομάδας, τους ανέφερα πως λόγω επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων και δεδομένου ότι η ομάδα λειτουργεί πλέον πιο επαγγελματικά, δεν είχα τον χρόνο που πρέπει για να την «τρέξω» ως πρώτος προπονητής. Η διοίκηση συμφώνησε αλλά μου ζήτησε να μείνω στην ομάδα και να βοηθήσω από άλλο πόστο. Το γεγονός πως η ομάδα συμφώνησε με τον coach Ηλιάδη, έναν προπονητή που εκτιμώ και έχω συνεργαστεί μαζί του παλιότερα, έκανε πιο εύκολο το να συμφωνήσω να μείνω και να βοηθήσω. Στη συνέχεια, μετά τα κακά αποτελέσματα, που ήταν ευθύνη όλων στην ομάδα, παικτών και προπονητών, μου ζητήθηκε να αναλάβω, μιας και ήξερα πολύ καλά την ομάδα. Δέχθηκα γιατί όπως και να τον κάνουμε με τον ΑΓΣΙ υπάρχει και συναισθηματικό δέσιμο. Άλλωστε η εμπιστοσύνη που δείχνει η ομάδα στο πρόσωπό μου, με τιμάει ιδιαίτερα. Εδώ θέλω να προσθέσω και τη συμβολή του Θανάση Κοντού και τον ευχαριστώ γι’ αυτό, στη προσπάθεια που κάναμε φέτος έως τώρα.
-Μιας και αναφέρθηκες στον coach Ηλιάδη, θα ήθελα να μου πεις δύο λόγια, καθώς κάθισε για μικρό διάστημα στον πάγκο του ΑΓΣ Ιωαννίνων αλλά έχει «υπηρετήσει» την ομάδα για πολλά χρόνια, τόσο στο πλάι σου σαν βοηθός, όσο και ως πρώτος προπονητής τη φετινή σεζόν στην U 20.
-Ο coach Ηλιαδής είναι ένας πολύ διαβασμένος προπονητής, τεχνικά καταρτισμένος και με αρκετές πολύ καλές ιδέες, όσο αφορά το παιχνίδι. Η δουλειά που κάνει φάνηκε και φέτος στην U20 με την πολύ καλή παρουσία στο πρωτάθλημα της ΕΣΚΑΒΔΕ και πιστεύω πως στο μέλλον θα δούμε δείγματα γραφής της δουλειάς του και σε υψηλότερο επίπεδο. Πέρα όμως από το κομμάτι της προπονητικής τον Κώστα τον εκτιμώ παρά πολύ και σαν άνθρωπο, εκτιμώ τον χαρακτήρα του και πραγματικά του εύχομαι τα καλύτερα.
-Πόσο πολύ επηρέασε την ισορροπία της ομάδας η αποχώρηση του Γιώργου Μούκα, καθώς προσωπικά μου δίνεται η εντύπωση ότι λείπει ένας παίκτης στη θέση «3» και ο Μούκας ήταν ένας αθλητής από τον οποίο είχατε υψηλές προσδοκίες.
-Η αλήθεια είναι πως με την αποχώρηση του Μούκα, για λόγους που δεν είναι της παρούσης, η ομάδα έχασε έναν παίκτη σε μια θέση που δεν έχει επιλογές και ταυτόχρονα έχασε πολλά στο κομμάτι της δημιουργίας και του σκοραρίσματος που περίμενε από τον Γιώργο. Δυστυχώς δε μπορέσαμε να τον αντικαταστήσουμε, καθώς δεν βρήκαμε παίκτη που θα είχε δικαίωμα συμμετοχής εκείνη τη περίοδο. Παρόλα αυτά τα παιδία που είναι στο ρόστερ της ομάδας, όπως ο Παπανικολάου, ο Σαχπατζίδης, ο Σβώλης, ο Τερζόπουλος προσπαθούν και δουλεύουν πολύ στο να αποκτήσουν πιο ενεργό ρόλο και να βοηθήσουν την ομάδα.
-Coach, «αχίλλειος πτέρνα» του ΑΓΣ Ιωαννίνων τη φετινή σεζόν, και νομίζω θα συμφωνήσεις με αυτό, είναι το γεγονός ότι στην έδρα του έχει γνωρίσει ήδη 4 ήττες την ίδια ώρα που πέρυσι είχε μόλις 3 σε όλο το πρωτάθλημα.
-Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Αν θες να κάνεις πρωταθλητισμό, πρέπει να κρατήσεις την έδρα σου αλώβητη. Δυστυχώς φέτος είχαμε αρκετές απώλειες εντός έδρας, όπου σε διαφορετική περίπτωση η θέση μας βαθμολογικά θα ήταν πολύ καλύτερη. Πέρυσι αυτές οι 3 ήττες μας στοίχισαν και την άνοδο.
-Σε ποιο παιχνίδι έμεινες απόλυτα ικανοποιημένος με αυτά που είδες στο παρκέ και σε ποιο ήσουν δυσαρεστημένος αντίστοιχα από τη φετινή σεζόν;
-Θεωρώ πως το καλύτερό μας παιχνίδι ήταν αυτό με το IBC, λόγω της δυναμικής του αντιπάλου, αλλά και λόγω της διάθεσης και της αποφασιστικότητας που είχαμε στο παιχνίδι. Το χειρότερο παιχνίδι νομίζω ήταν με τον Αίολο Τρικάλων εντός, όπου δε μπορέσαμε να είμαστε ανταγωνιστικοί σε μεγάλο διάστημα του παιχνιδιού. Πολύ μας πείραξαν βέβαια και οι ήττες με την Μελίκη και την Αναγέννηση Καρδίτσας εντός, παιχνίδια που ελέγχαμε σε μεγάλο διάστημα και τελικά ηττηθήκαμε.
-Ποια άποψη έχεις σχηματίσει για το επίπεδο του 3ου ομίλου της Γ΄ Εθνικής;
-Νομίζω πως είναι χαμηλότερο σε σχέση με πέρυσι και νομίζω πως η Γ΄ Εθνική πλέον είναι όπως ήταν παλιότερα τα τοπικά πρωταθλήματα. Πάντως φέτος οι ομάδες στον όμιλο δεν έχουν πολύ μεγάλες διαφορές και αυτό φαίνεται και στα αποτελέσματα.
-Θα ήθελα να μου πεις πως βλέπεις τη φετινή προσπάθεια του «νεοφώτιστου» συμπολίτη IBC.
-Νομίζω πως όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε πως το IBC κάνει πάρα πολύ καλή χρονιά, με σταθερότητα, για αυτό είναι και στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας. Έχει αρκετά καλούς παίκτες, όπου ο coach Παπαδόπουλος έχει καταφέρει να τους αξιοποιήσει πλήρως. Τους εύχομαι να πετύχουν τους στόχους τους.
-Απ’ όλες τις χρονιές που έχεις βρεθεί στον πάγκο της ομάδας ως head coach αν σου έλεγα να ξεχωρίσεις μία που την απόλαυσες περισσότερο ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
-Νομίζω τη περσινή χρονιά την απόλαυσα περισσότερο κι αυτό γιατί ήταν μια χρονιά όπου διεκδικήσαμε την άνοδο μέχρι τέλους και γιατί είχα τη τύχη να συνεργαστώ με παιδιά που εκτός από καλοί παίκτες, ήταν και πολύ καλοί χαρακτήρες και είχαν δημιουργήσει ένα πολύ καλό κλίμα στα αποδυτήρια. Πιστεύω όλοι το διασκεδάσαμε πέρυσι. Είχε όμως και αρκετή πίεση γιατί υπήρχε το «πρέπει» σε κάθε ματς, φυσιολογικό όμως για ομάδα που πρωταγωνιστεί. Επίσης και η σεζόν 2015-2016 ήταν μια πολύ καλή σεζόν, που η ομάδα βγήκε 5η. Τότε στο ρόστερ ήταν οι Φίλιος, Μάκης, Αντωνίου, ο νεαρός τότε Πάτρας, ο παίδας Γεωργίου και οι «παλιοσειρές» Κοντός, Αυγερινός, Μουζακίτης, Μάντζιος, Μπαρτζώκας, μια ομάδα με πολύ υψηλό μπασκετικό IQ. Κάθε σεζόν όμως είναι ξεχωριστή, έχει τα δικά της καλά και όλες είναι διδακτικές.
-Για όλους όσους ασχολούνται με το μπάσκετ στην πόλη θεωρείσαι κατά κάποιο τρόπο «συνώνυμο» του ΑΓΣ Ιωαννίνων και έχεις συνδέσει απόλυτα το όνομα σου με την ομάδα. Για σένα τι σημαίνει ΑΓΣ Ιωαννίνων;
-Ο ΑΓΣ Ιωαννίνων είναι το δεύτερο μου σπίτι, εκεί ξεκίνησα το μπάσκετ το 1989, στον ΑΓΣ Ιωαννίνων επίσης ανέλαβα πρώτη φορά προπονητής το 2007. Είναι πολλά τα χρόνια που είμαι στην ομάδα και το συναισθηματικό δέσιμο είναι μεγάλο. Είναι μέρες που περνάω περισσότερη ώρα με την ομάδα και τους ανθρώπους της παρά με την οικογένεια μου. Έχουμε περάσει πάρα πολλά, άγχος, αγωνία, στεναχώρια, αλλά και χαρές και οι σχέσεις μας έχουν σφυρηλατηθεί προ πολλού. Είναι μεγάλη τιμή, όπως είπα και πριν, η εμπιστοσύνη που μου δείχνουν και τους ευχαριστώ.
-Τη φετινή σεζόν παρακολουθήσαμε όλοι την εξαιρετική πορεία της U20 ομάδας του ΑΓΣ Ιωαννίνων στο πρωτάθλημα της Α΄ ΕΣΚΑΒΔΕ, μία ομάδα που αποτελείται από νεαρούς ταλαντούχους αθλητές, η πλειοψηφία των οποίων κατέκτησε και το πρωτάθλημα εφήβων της ΕΣΚΑΒΔΕ. Πες μας δύο λόγια για τα συγκεκριμένα παιδιά, με πολλά από τα οποία συνεργάζεσαι και στην ανδρική ομάδα.
-Ο ΑΓΣ Ιωαννίνων όπως και τα προηγούμενα χρόνια δουλεύει αρκετά καλά σε επίπεδο υποδομών, κάθε χρόνο υπάρχει βελτίωση και αυτό πρέπει να το πιστωθούν όλοι οι προπονητές που δουλεύουν στις ακαδημίες. Η φετινή U20 έχει αρκετό ταλέντο, παιδιά που ξέρουν αρκετά καλά τα βασικά του αθλήματος, έχουν πολύ όρεξη για δουλειά και αγαπάνε την ομάδα και το άθλημα. Το σχολείο και τα φροντιστήρια σε αυτή την ηλικία, που πρέπει πάντα να είναι προτεραιότητα για τα παιδιά, ενδεχομένως τους περιορίζει στο χρόνο που θα ήθελαν να αφιερώσουν στο μπάσκετ. Πιστεύω πως αν συνεχίσουν να δουλεύουν θα δούμε κάποια από αυτά σύντομα στις μεγάλες κατηγορίες.
-Ο ΑΓΣ Ιωαννίνων παραδοσιακά βγάζει πολλούς παίκτες από τις ακαδημίες του. Τα τελευταία χρόνια δε βλέπουμε όμως πολλούς νεαρούς αθλητές να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανδρική ομάδα. Θεωρείς ότι τα επόμενα χρόνια χρειάζεται η ομάδα να επιμείνει και να στηριχτεί ακόμα περισσότερο στις ακαδημίες της; Επίσης, εκτός από το προφανές που είναι η σκληρή δουλειά, ποια εφόδια πρέπει να έχουν τα νεαρά παιδιά προκειμένου να σταθούν και να πρωταγωνιστήσουν στην ανδρική ομάδα;
-Είναι δεδομένο πως πρέπει η ομάδα να δημιουργήσει ένα κορμό νέων και ταλαντούχων παιδιών από τις ακαδημίες της στην αντρική ομάδα και προς αυτή τη κατεύθυνση δουλεύουμε. Δεν είναι όμως πάντα πολύ εύκολο, γιατί πολλά από τα παιδιά που θα μπορούσαν να στελεχώσουν την αντρική ομάδα, μετά τις πανελλήνιες φεύγουν να σπουδάσουν σε άλλες πόλεις. Για μας πάντως το ζητούμενο είναι να προωθούμε παιδιά από τις ακαδημίες στην μεγάλη ομάδα. Τα εφόδια που πρέπει να έχουν τα νεαρά παιδιά θεωρώ πως είναι η συνέπεια, η πειθαρχία, η διάθεση να ακούσουν, να μάθουν και η υπομονή, κυρίως η υπομονή. Πολλά παιδιά μετά το παιδικό και το εφηβικό έρχονται στην αντρική ομάδα και περιμένουν άμεσα να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Η μετάβαση από το παιδικό/εφηβικό δεν είναι εύκολη καθώς τα παιδιά πρέπει να προσαρμοστούν στα νέα και πιο απαιτητικά δεδομένα της αντρικής ομάδας και να βρούνε το ρόλο τους σε αυτή μέσα από τη δουλειά τους. Αυτό θέλει υπομονή.
-Έχοντας «υπηρετήσει» το γιαννιώτικο μπάσκετ για πολλά χρόνια τόσο ως παίκτης, όσο και ως προπονητής, ποιοι θεωρείς ότι είναι οι λόγοι της ραγδαίας ανάπτυξής του τα τελευταία χρόνια;
-Είναι αλήθεια πως πρώτη φορά συμβαίνει αυτό στο γιαννιώτικο μπάσκετ, τουλάχιστον σε αυτό το βαθμό. Πιστεύω πως η κατασκευή του Νέου Κλειστού βοήθησε σε πρώτη φάση όλες τις ομάδες να έχουν έναν ικανοποιητικό αριθμό προπονήσεων την εβδομάδα. Μέχρι πριν δύο χρόνια γινόταν πραγματική "μάχη" για να βρεις ώρες για προπόνηση. Αυτό ευτυχώς άλλαξε. Το πιο σημαντικό όμως πιστεύω είναι πως οι διοικήσεις των ομάδων, οι οποίες δίνουν τον δικό τους δύσκολο αγώνα για να "τρέξουν" τις ομάδες τους, πείσανε σημαντικούς και μεγάλους χορηγούς να στηρίξουν τις προσπάθειες τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έρθουν στη πόλη μας καλοί παίκτες, με εμπειρία από μεγάλες κατηγορίες, πλαισιώνοντας τους Γιαννιώτες παίκτες, που στηρίζουν τις ομάδες της πόλης όλα αυτά τα χρόνια και πλέον οι ομάδες μας πρωταγωνιστούν στις εθνικές κατηγορίες παίζοντας κατά γενική ομολογία όλες ωραίο και σύγχρονο μπάσκετ. Νομίζω πως η παρουσία του κόσμου στα περισσότερα παιχνίδια δείχνει πως στηρίζει το μπάσκετ και ευχαριστιέται αυτή την προσπάθεια. Ελπίζω η συνέχεια να είναι ανάλογη και σε βάθος χρόνου, να μην είναι κάτι παροδικό.
-Τα σχέδιά σου για το μέλλον προπονητικά ποια είναι; Θα ήθελες να κοουτσάρεις σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο;
-Στη παρούσα φάση, λόγω δουλειάς και οικογένειας δεν το έχω σκεφτεί. Προσπαθώ να ενημερώνομαι για τις εξελίξεις στο χώρο του μπάσκετ, να εμπλουτίσω το ασκησιολόγιο μου και προσπαθώ κι εγώ κάνοντας την αυτοκριτική μου να βελτιώνομαι κάθε χρόνο. Θα ήθελα πάντως να κοουτσάρω σε μεγαλύτερο επίπεδο κι ακόμη καλύτερα, αν αυτό γίνει, με τον ΑΓΣ Ιωαννίνων!
-Τέλος θα ήθελα να ευχηθώ καλή δύναμη σε όλους και να παραμείνουν ασφαλείς στα σπίτια τους!
Δημήτρης Κοσίνας
Φωτογραφίες: Χάρης Φώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου